bijou

ဢိင်းၵလဵတ်ႈ

သဵင်ဢွၵ်ႇ

• (UK) IPA^(key): /biˈʒuː/

ငိူၼ်ႈငဝ်ႈဝေႃးႁၢၼ် 1

ၵူႈယိမ် မႃးတီႈ ၾရၢင်ႇသဵတ်ႈ bijou။

ႁိၵ်ႈ

bijou (တူဝ်ၼမ် bijous or bijoux)

1. ၵႅဝ်ႈသႅင်။

ၵမ်ႉႁိၵ်ႈ

bijou (ဢၼ်တႅၵ်ႈၼိူင်း more bijou, ဢၼ်ၶိုၵ်ႉသုတ်း most bijou)

1. (သူၼ်မွၵ်ႇ၊ ဢၼ် ၵေႃႇသၢင်ႈ) ဢၼ်ၶိုၵ်ႉၶႅမ်ႉ၊ ႁၢင်ႈလီ။

ဢၢင်ႈဢိင်

• English-Shan Pocket Dictionary (2009), Ven.Pannasiri Saipon (Dhammacariya, M.A.,Sri Lanka)