flail
သဵင်ဢွၵ်ႇ
မႄးထတ်း- IPA(key): /fleɪl/
- (dialectal, archaic) IPA(key): /fɹeɪl/ (see frail)[1]
သဵင် (US): (file) သဵင် (AU): (file) - တူၼ်းၸၢပ်ႈလႅပ်ႈ: -eɪl
ႁိၵ်ႈ
မႄးထတ်းflail (တူဝ်ၼမ် flails)
- ၶွၼ်ႉပေႃႉၶဝ်ႈ၊ ထူဝ်ႇ။
သၢင်ႈ
မႄးထတ်းflail (third-person singular simple present flails, present participle flailing, simple past and past participle flailed)
- ဢဝ်ၶွၼ်ႉပေႃႉၵူၼ်း၊ သေ ပိူင်ပိူင်၊ ပေႃႉၶဝ်ႈ၊ ထူဝ်ႇ၊ ဢႃႈတိၼ်ဢႃႈ မိုဝ်းသေပၼ်ႇ။
ဢၢင်ႈဢိင်
မႄးထတ်း- English-Shan Pocket Dictionary (2009), Ven.Pannasiri Saipon (Dhammacariya, M.A.,Sri Lanka)
- ↑ Hall, Joseph Sargent (March 2, 1942), “3. The Consonants”, in The Phonetics of Great Smoky Mountain Speech (American Speech: Reprints and Monographs; 4), New York: King's Crown Press, , ISBN 9780231896245, § 5, page 97.